Podobnie jak w przypadku klasycznego nauczania, w systemie kształcenia specjalnego także występują rozmaite wymogi dotyczące formy sprawowania obowiązku szkolnego. Na dziś dzień obowiązuje zasada, że edukować się osoby z tego rodzaju niepełnosprawnościami, kwalifikującymi je do uczęszczania do oddziałów terapeutycznych powinny do ukończenia osiemnastego roku życia. Co więcej, możliwe, a często nawet i wskazane okazuje się wydłużenie obowiązku szkolnego uczniów specjalnej troski. Przykładem są nierzadko już same przedszkola, które oferują w przypadku niektórych zaburzeń czy upośledzeń, kształcenie i sprawowanie opieki nad dzieckiem upośledzonym do dziesiątego roku życia. W silniki elektryczne przypadku szkoły podstawowej natomiast, tenże okres także zostaje częstokroć wydłużony, a mianowicie aż do szesnastego roku życia, a na poziomie dawnego gimnazjum- do dwudziestego pierwszego roku życia. To wszystko natomiast sprawia, że na poziomie szkoły powyżej podstawowej dochodzi do naprawdę dużych opóźnień i różnic w porównaniu z uczniami, którzy idą standardowym tokiem nauczania. Nierzadko specjalne kształcenie i uczęszczanie do placówki ponadpodstawowej ciągnie się aż do dwudziestego czwartego roku życia. Nie ma znaczenia, czy w grę wchodzi stopień lekki, umiarkowany, czy też głęboki upośledzenia.
Źródło: